Analiza techniczna to rodzaj analizy stosowanej do przewidywania przyszłych zmian cen akcji przy użyciu danych rynkowych, głównie ceny i wolumenu, w przeciwieństwie do analizy fundamentalnej, która ma na celu określenie wartości wewnętrznej na podstawie sprawozdań finansowych i szerszych danych ekonomicznych.

Analiza techniczna opiera się na założeniu, że analitycy i handlowcy mogą przewidywać przyszłe ruchy cen, tak jak są w stanie rozpoznać poprzednie wzorce rynkowe. Analitycy techniczni rzadko analizują fundamenty firmy, ponieważ uważają, że te czynniki są już wycenione w akcjach, nie zważając na ideę wartości wewnętrznej.

Zrozumienie analizy technicznej

Stosując analizę techniczną, analitycy i inwestorzy używają różnych narzędzi i wskaźników do analizowania, w jaki sposób dwie główne siły rynkowe, podaż i popyt, wpłyną na papiery wartościowe pod względem ich ceny, wolumenu i zmienności.

Główną ideą analizy technicznej jest założenie, że przeszłe transakcje i trendy cenowe papierów wartościowych mogą pomóc w przewidywaniu przyszłych trendów i ruchów cen papierów wartościowych, w połączeniu z dodatkowymi zasadami handlu.

Korzystając z tego podejścia, inwestorzy próbują wykryć potencjalne krótkoterminowe sygnały transakcyjne i wzmocnić swoje badania zalet i słabości papieru wartościowego w stosunku do szerszego rynku.

W przeciwieństwie do analizy fundamentalnej, analiza techniczna opiera się na przekonaniu, że obecne i przeszłe dane dotyczące cen i wolumenu aktywów stanowią najlepszy wskaźnik przyszłych zmian cen. Należy jednak zauważyć, że analiza techniczna jest wykorzystywana nie tylko przez traderów technicznych.

Wielu inwestorów, którzy opierają się na analizie fundamentalnej, przeprowadza również analizę techniczną po ocenie fundamentów firmy, w celu zidentyfikowania atrakcyjnych punktów wejścia i wyjścia.

Zalety analizy technicznej

Pod koniec poprzedniej części artykułu powiedzieliśmy, że analiza techniczna jest powszechnie wykorzystywana do identyfikacji potencjalnych punktów wejścia i wyjścia. Jest to prawdopodobnie jedna z kluczowych zalet analizy technicznej, ponieważ skuteczne wykrywanie trendów rynkowych i cenowych jest podstawą każdego podejścia do handlu.

Ponieważ zarówno inwestorzy fundamentalni, jak i techniczni regularnie używają tych samych wskaźników technicznych do identyfikacji poziomów wsparcia i oporu, a także innych ważnych formacji, więcej uczestników rynku skupia się wokół tych samych ważnych punktów cenowych, co ostatecznie prowadzi do pojawienia się tych samych formacji.

Wady analizy technicznej

Podobnie jak każda inna strategia i podejście handlowe, analiza techniczna ma również swoje wady. Biorąc pod uwagę, że analitycy techniczni polegają na wielu wskaźnikach technicznych, wskaźniki te często mogą dostarczać mieszanych sygnałów transakcyjnych, które są ze sobą sprzeczne.

Na przykład jeden wskaźnik techniczny może wyświetlać sygnał kupna, podczas gdy inny pokazuje sygnał sprzedaży, co prowadzi do zamieszania i sprawia, że inwestorzy nie są pewni swojej decyzji. Z tego powodu bardziej doświadczeni handlowcy próbują analizować kombinację wskaźników technicznych i formacji, aby znaleźć najbardziej wiarygodny sygnał.

Ponadto należy również podkreślić, że chociaż analiza techniczna może pomóc w znalezieniu potencjalnych punktów wejścia i wyjścia, nie zawsze jest dokładna w 100%. Innymi słowy, jeśli inwestor zidentyfikuje atrakcyjny punkt wejścia lub wyjścia do handlu akcjami, nie oznacza to, że jego transakcja zakończy się sukcesem na pewno, ponieważ akcje mogą łatwo poruszać się w nieoczekiwany sposób.

Innym częstym zjawiskiem w przypadku tego typu analiz jest to, że różni analitycy techniczni mogą mieć różne opinie na temat tego samego zabezpieczenia. Dzieje się tak głównie dlatego, że nie wszyscy analitycy techniczni używają całkowicie tych samych metod i wskaźników do analizy akcji.

Korzystanie z analizy technicznej

Analiza techniczna opiera się na założeniu, że wszystkie dostępne informacje rynkowe są już wycenione w cenach papierów wartościowych. Jako taka, teoria ta pomija ideę analizy fundamentalnej, której celem jest określenie wewnętrznej lub „rzeczywistej wartości” akcji.

Z tego powodu większość analityków technicznych uważa, że nie ma potrzeby przyglądania się podstawom, ponieważ uważają, że te informacje są już odzwierciedlone w bieżących cenach rynkowych.

Na czym więc polegają analitycy techniczni? Cóż, dwa główne czynniki, które obejmuje analiza techniczna, to formacje wykresów i wskaźniki techniczne.

Wzory wykresów reprezentują formacje utworzone przez ruchy cen, na które inwestorzy i analitycy patrzą, aby zidentyfikować ważne punkty i strefy cenowe, takie jak wsparcie i opór. Wspierani przez nastroje rynkowe i pewne czynniki psychologiczne, analitycy i handlowcy wykorzystują te wzorce wykresów, aby spróbować przewidzieć przyszłe ruchy cen.

Popularne wzorce wykresów mają swoje własne nazwy, a każdy z nich przewiduje określone ruchy cenowe. Na przykład trójkąt zstępujący to wzór wykresu reprezentujący trend spadkowy na rynku niedźwiedzi. Charakteryzuje się poziomą linią wsparcia i opadającą linią oporu, co sugeruje potencjalny ruch ceny w dół.

Z drugiej strony, wskaźniki techniczne odnoszą się do wzorców matematycznych wywodzących się z historycznych danych cenowych, które handlowcy i analitycy wykorzystują również do przewidywania przyszłych ruchów cen. Różne wskaźniki techniczne skupiają się na badaniu różnych czynników.

Na przykład głównym celem niektórych z tych wskaźników jest identyfikacja najnowszego trendu, podczas gdy inne są opracowywane w celu oceny siły tych trendów i czasu ich trwania.

Istnieje wiele rodzajów wskaźników i narzędzi analizy technicznej, na które inwestorzy patrzą, aby przewidywać ruchy cen, z których niektóre z najczęstszych to średnie ruchome, rozbieżność zbieżności średniej ruchomej (MACD), poziomy zniesienia Fibonacciego i wiele innych.

Średnia ruchoma

Średnia ruchoma (MA) odnosi się do wskaźnika używanego w analizie technicznej do przewidywania kierunku trendu. Aby to osiągnąć, średnia ruchoma sumuje punkty danych zasobu w określonym przedziale czasu, a następnie dzieli sumę przez liczbę punktów danych w celu obliczenia średniej wartości.

Ponieważ średnia wartość jest stale przeliczana na podstawie najnowszych danych cenowych, wartość zmienia się, stąd nazwa „ruchoma” średnia.

Istnieje kilka rodzajów tego wskaźnika, z których najczęstsze to prosta średnia ruchoma (SMA) i wykładnicza średnia ruchoma (EMA).

Poziomy zniesienia Fibonacciego

Zniesienie Fibonacciego jest również wskaźnikiem technicznym, który składa się z linii poziomych, które pomagają wskazać, gdzie prawdopodobnie pojawią się poziomy wsparcia i oporu.

Nazwany na cześć sekwencji Fibonacciego używanej w matematyce, wskaźnik analizuje różne poziomy cen, z których każdy jest powiązany z wartością procentową, która reprezentuje, jaka część poprzedniego ruchu została cofnięta. Poziomy zniesienia Fibonacciego stosowane w analizie technicznej to 23,6%, 38,2%, 50%, 61,8% i 78,6%.

Analitycy techniczni i inwestorzy regularnie używają tego wskaźnika, ponieważ można go wyciągnąć między dowolnymi dwoma znaczącymi punktami cenowymi, co najważniejsze, wzlotami i dołkami.

Handlowcy używają również linii Fibonacci Extension, które identyfikują poziomy zainteresowania po przełamaniu wsparcia/oporu.

Wniosek

Analiza techniczna służy do oceny papierów wartościowych i przewidywania przyszłych ruchów cen na podstawie danych z wykresów, w szczególności ceny i wolumenu. Analiza techniczna pomija ideę wartości wewnętrznej, którą bada się za pomocą analizy fundamentalnej, ponieważ uważa się, że wszystkie podstawy są już odzwierciedlone w bieżących cenach rynkowych.