Inwestorzy i analitycy regularnie wykorzystują analizę fundamentalną i techniczną do badania i przewidywania ruchów cen papierów wartościowych. Chociaż oba służą do wglądu w rynki i ich ceny, istnieje między nimi znaczna różnica.

Co to jest analiza fundamentalna?

Mówiąc prościej, analiza fundamentalna ocenia papiery wartościowe, badając ich wartość wewnętrzną. Stosując analizę fundamentalną, inwestorzy i analitycy przeprowadzają szczegółowe badania całej gospodarki i interesującej ich branży, a także kondycji finansowej poszczególnych spółek.

Mówiąc dokładniej, analiza fundamentalna obejmuje wszystkie ważne metryki i wskaźniki, w tym zysk, wydatki, aktywa, zadłużenie, zobowiązania i inne.

Co to jest analiza techniczna?

W przeciwieństwie do analizy fundamentalnej, analiza techniczna koncentruje się na wykrywaniu okazji rynkowych poprzez analizę informacji statystycznych, w szczególności ceny i wolumenu papieru wartościowego. Analitycy techniczni opierają swoje przekonania na założeniu, że wszystkie podstawy są już wpisane w cenę, więc nie ma żadnego powodu, aby przyjrzeć się im uważnie.

Dlatego zamiast koncentrować się na wartości wewnętrznej, analiza techniczna opiera się na wykresach giełdowych w celu zidentyfikowania pewnych wzorców i trendów w celu przewidywania przyszłych ruchów cen.

Kluczowe różnice

Podejście do wyceny akcji pomiędzy analizą fundamentalną a techniczną od samego początku jest inne. Dzieje się tak, ponieważ analitycy techniczni zazwyczaj zaczynają od analizy wykresów cen, podczas gdy analitycy fundamentalni najpierw patrzą na sprawozdania finansowe firmy.

Dokładniej, analiza fundamentalna skupia się na ocenie wewnętrznej wartości firmy poprzez analizę jej bilansu oraz sprawozdań finansowych i przepływów pieniężnych. W tym celu analitycy i inwestorzy ignorują oczekiwane przyszłe wartości przepływów pieniężnych.

Jeżeli akcje firmy są notowane poniżej ustalonej wartości wewnętrznej, jest to ogólnie postrzegane jako atrakcyjna okazja inwestycyjna. Z drugiej strony, jeśli cena akcji przekracza jej wewnętrzną wartość, akcje są uważane za zawyżone.

Oprócz różnic w podejściu ogólnym, analiza fundamentalna i techniczna różnią się także horyzontem czasowym. Zwykle analiza fundamentalna koncentruje się bardziej na identyfikacji długoterminowych możliwości inwestycyjnych, w przeciwieństwie do analizy technicznej, która przyjmuje podejście krótkoterminowe.

Na przykład analitycy techniczni analizują wykresy cenowe, które można wyświetlić, aby pokazać ruchy cen w ciągu tygodnia, jednego dnia lub nawet kilku minut, w porównaniu z analizą fundamentalną, która obejmuje dane obejmujące wiele kwartałów lub lat.

Analitycy techniczni zawsze zwracają również uwagę na wsparcie i opór, dwa kluczowe poziomy cen wykorzystywane do analizy przyszłych trendów cenowych.

Opór reprezentuje poziom ceny, przy którym zainteresowanie sprzedażą jest wystarczająco silne, aby powstrzymać dalszy wzrost ceny papieru wartościowego. Odwrotnie, wsparcie jest strefą cenową, w której wzrasta zainteresowanie kupnem, więc zatrzymuje spadające bezpieczeństwo przed dalszym spadkiem ceny, co zwiększa prawdopodobieństwo „odbicia” i odwrócenia trendu.

Dodatkowo inwestorzy wykorzystujący analizę fundamentalną muszą czasami długo czekać na określenie wewnętrznej wartości firmy na rynku. Inwestorzy ci uważają, że cena papieru wartościowego jest błędnie wyceniana w krótkim okresie, zakładając, że w przyszłości nastąpi korekta - proces, który może trwać nawet kilka lat.

Większość informacji przeglądanych przez analityków fundamentalnych to informacje ujawniane kwartalnie lub corocznie, takie jak sprawozdania finansowe i zmiany w zyskach, w porównaniu z analizą techniczną, która koncentruje się na informacjach zmieniających się każdego dnia. Jest to jeden z powodów, dla których analiza fundamentalna wykorzystuje długoterminowe ramy czasowe, ponieważ dane, których używa do przeprowadzenia analizy, są generowane i uwalniane znacznie wolniej.

Biorąc pod uwagę wszystkie różnice między analizą fundamentalną a techniczną, obie różnią się również pod względem ich ostatecznego celu. Innymi słowy, ci, którzy polegają na analizie technicznej, zwykle koncentrują się na wykrywaniu krótko- i średnioterminowych okazji rynkowych do osiągnięcia zysku, podczas gdy inwestorzy korzystający z analizy fundamentalnej dokonują długoterminowych ruchów, obstawiając przyszłość podstawowej działalności firmy.

Można śmiało powiedzieć, że analiza techniczna była w przeszłości często krytykowana za jej ważność. Jednak mimo że większość analityków z Wall Street woli korzystać z analizy fundamentalnej, wiele firm nadal zatrudnia również analityków technicznych.

Ci, którzy sceptycznie podchodzą do analizy technicznej i jej skuteczności, opierają swoją krytykę głównie na hipotezie efektywnego rynku (EMH), która twierdzi, że większość wcześniejszych informacji jest już wyceniona w akcjach.

Innymi słowy, hipoteza ta mówi, że papiery wartościowe zawsze są sprzedawane po ich prawdziwej wartości rynkowej, co oznacza, że idea wartości wewnętrznej i niedowartościowanych/przewartościowanych akcji jest nieistotna. W związku z tym EMH stwierdza, że nikt nie jest w stanie osiągnąć lepszych wyników niż szerszy rynek poprzez wyczucie rynku i niedoszacowane akcje oraz że jedynym sposobem na osiągnięcie znacznych zwrotów jest inwestowanie w bardziej ryzykowne aktywa.

Używanie ich razem

Podczas gdy ogólnie analiza fundamentalna i techniczna są postrzegane jako dokładne przeciwieństwa podczas analizy papierów wartościowych, niektórzy inwestorzy wolą używać tych dwóch metod w połączeniu, aby spróbować zwiększyć swój sukces inwestycyjny.

Typowym przykładem jest zastosowanie analizy fundamentalnej w celu wykrycia niedowartościowanych akcji, a następnie wykorzystanie analizy technicznej w celu zidentyfikowania najlepszego punktu wejścia i wyjścia. Takie podejście może przynieść owoce, szczególnie gdy zabezpieczenia są bardzo wyprzedane, chociaż zbyt wczesne wykonanie ruchu może prowadzić do znacznych strat.

Analiza techniczna może być również szczególnie skuteczna w wykrywaniu atrakcyjnych punktów wejścia dla rosnących akcji. Akcje o wysokich wskaźnikach wzrostu i lukratywnych wycenach mają tendencję do występowania dużych korekt cen, aw tym przypadku analiza techniczna może być wykorzystana do wykrycia poziomów wyprzedaży.

Ważne jest, aby wiedzieć, że akcje mogą utrzymywać tendencję wzrostową przez długi czas po tym, jak staną się przewartościowane. Dlatego sprzedaż papieru wartościowego tylko dlatego, że jest przewartościowana, może prowadzić do utraty znaczącego wzrostu cen, a dzięki temu inwestorzy mogą analizować trendy cenowe i wolumenowe, aby utrzymać papier wartościowy do momentu zaniku pędu.

Z drugiej strony, jeśli papier wartościowy jest obracany wokół swojej wartości godziwej, nie będzie zaskoczeniem, gdy cena się konsoliduje lub utrzymuje obrót w swoim zakresie. W takim przypadku inwestorzy mogą polegać na wskaźnikach technicznych, aby utrzymać się w tym zakresie, podczas gdy podstawy bezpieczeństwa pozostają takie same.

Dodatkowo, czasami inwestorzy, którzy polegają na analizie technicznej, analizują podstawy bezpieczeństwa, aby wzmocnić swój proces decyzyjny. Na przykład inwestor techniczny może rozważać wybicie przed raportem o zarobkach i przyjrzeć się podstawom akcji, aby dowiedzieć się, czy oczekuje się, że firma osiągnie najwyższe szacunki zysków.

Analiza fundamentalna i techniczna są również często używane razem, aby dać inwestorowi szerszy, jaśniejszy obraz aktualnego rynku. Ponadto niektórzy techniczni traderzy najpierw patrzą na wykresy cen, a następnie analizują podstawy, aby dowiedzieć się, czy jest wystarczająca podaż i popyt, aby podnieść cenę poprzez poziomy wsparcia lub oporu.

Wniosek

Głównym celem analizy fundamentalnej jest określenie wartości wewnętrznej akcji. Inwestorzy, którzy polegają na analizie fundamentalnej, poszukują niedowartościowanych papierów wartościowych i często koncentrują się na wykonywaniu długoterminowych ruchów. W przeciwieństwie do tego, inwestorzy, którzy stosują analizę techniczną, patrzą przede wszystkim na cenę i wolumen papieru wartościowego, często ignorując jego podstawy.

Jednak niektórzy eksperci stosują obie metody razem. Typowym przykładem jest zastosowanie analizy fundamentalnej w celu wykrycia niedowartościowanych akcji, a następnie analiza wskaźników technicznych w celu wykrycia najlepszych punktów wejścia i wyjścia.